منانگی

فرض کنیم ما در موقعیتی هستیم که می توانیم در مورد خوشحال شدن گروهی و ناراحت شدن گروه دیگر تصمیم بگیریم و باید بین دو گزینه مختلف انتخاب کنیم. معیارتان برای تصمیم چیست؟

• ایا گروهی را که جمعیت بیشتری  دارند را انتخاب می کنید؟ یعنی ترجیح میدهید افراد بیشتری را خوشحال کنید؟
• ایا گروهی که به طور متوسط امید کمتری در زندگی دارند گزینه شما است؟
• ایا ان دسته ای که در گذشته مشکلات بیشتری برایش ایجاد شده است را انتخاب می کنید؟
• شاید هم  گروهی که استحقاق خوشحال شدن را دارند گزینه شما باشد؟ یعنی گروهی که فکر می کنید برای این خوشحالی تلاش کرده اند.

برای مشخص شدن گزینه درست، می توانیم از یک شاخص ترکیبی استفاده کنیم شاخصی که همه این مشخصه ها در ان تعریف شوند:

Happiness Rank = POP*(1-Hope)*(Problem)*(Effort)*100

: سهم جمعیت گروه از کل جمعیت دو گروه را تعیین می کند. POP 

 با کم کردن از یک، میزان نا امیدی گروه مشخص می شود.:  Hope 

 مقدار مشکلات متوسط گروه را بازگو می کند:  Problem

  Effort :میزان تلاش گروه مورد نظر را نشان می دهد. شاخصی که هر چه نزدیک به یک باشد به معنای تلاش بیشتر برای بدست اوردن موقعیت خوشحال کننده تر است.
تمام این متغییر ها بین صفر و یک تعریف شده اند. این شاخص -فرضی- را برای گروه 150 نفری، امید 53 درصدی، مشکلات 50 درصدی و تلاش 0.5 می شود:

Happiness Rank=0.65*(1-0.53)*(0.5)*(0.5)=7.66

همچنین برای جمعیت 80 نفری  امید 73 درصدی، مشکلات 30 درصدی و تلاش 90 درصدی می شود :

Happiness Rank=0.34*(1-0.73)*(0.3)*(0.9)=2.84

  اگر شاخص هایمان برای انتخاب بین گزینه ها همین ها باشد و اگر اعداد فوق را به عنوان دو گروه فرضی در نظر بگیریم ما باید گروه اول  را  برای شاد تر شدن انتخاب کنیم. یعنی باید دلمان بیشتر بخواهد که گروه اول شاد بشود. 

 اعداد داخل فرمول گروه اول، سهم جمعیت نیجریه به کل جمعیت ایران و نیجریه (0.65). میزان امید به زندگی مردم نیجریه (0.53). درصد افراد زیر خط فقر در نیجریه (0.50)، میزان تلاش کشور نیجریه برای برد (0.5) هستند. اعداد فرمول دوم هم  برای ایران محاسبه شده است.  تنها شاخص میزان تلاش عدد فرضی است و سایر اعداد از شاخص های کلان اقتصادی دوکشور در سال های 2009 و 2010 بدست امده اند. (میزان تلاش برای ایران 0.9 در نظر گرفته شده و برای نیجریه 0.5)

 

با این منطق  پیش پا افتاده  تنها کشور هایی  با جمعیت بالا و فقیر بهتراست برنده بازی های جام جهانی  و یا هر رقابتی شوند.  اما در دنیای واقعی تنها میزان تلاش (متغییر اخر) است که باعث بردن و خوشحال شدن می شود و تمام مسابقات و رقابت ها بر پایه اصل بهتر بودن بنا نهاده شده اند.

 اگر فرض کنیم دو تیم یک میزان تلاش کرده باشند، بهتر است تیمی برنده شود که انسان های بیشتری را خوشحال می کند.  اما ملیت متغییر بزرگی است که اگر وارد فرمول بالا شود وزن سایر شاخص ها را کم می کند و ما را طرفدار تیم کشورمان می کند.