زندگی مدرن ما

در خانه ای زیبا، با حیاطی بزرگ تعدادی مادر بزرگ و پدر بزرگ دوران سپری می کنند. در کشوری که مشهور است به بالاترین سطح رفاه اجتماعی برای مردم اش و مخصوصا برای سالمندان. خانه ای با امکانات بسیار بالا، اتاق های مجهز، برنامه غذایی فوق العاده، حیاطی زیبا و تک پرستاری در شب برای تعدادی سالمند.

درد، نشانش تنها در پشت بهشت زهرا ، در کهریزک، در خانه های سالمندان آنجا با امکانا ت کم نیست. نشانش اینجا هم هست،فقط با اندکی مخفی کاری. درد درد است، مهم نیست روی تخت مکانیزه و مدرن باشی یا گوشه ای از یک اتاق شلوغ . دردی در تنهایی عمیق و عادت شده که از برق چشمان خوانده می شوند. در ثروتمند ترین کشور دنیا هم که باشی می بینی اش، حتی شاید بیشتر و عمیق تر. گاهی بهترین تجهیزات و بالاترین امکانات همه اش به چند ساعت هم صحبتی با یک دوست ِ همدرد همسانی نکند.

اینجا همان درد ها و همان غم ها هست، فقط باید یک لایه داخل شوی و بخواهی که سرت را به سمتش بچرخانی.